حکایت 30

پادشاهی به کشتن بی گناهی فرمان داد. گفت:

- ای مَلک! به موجب خشمی که تو را بر من است، آزار خود مجوی! که این عقوبت بر من به یک نفس به سر آید، و بِزِهِ آن بر تو جاوید بماند.

دوران بقا چو باد صحرا بگذشت    /     تلخی و خوشی و زشت و زیبا بگذشت

پنداشت ستمگر که جفا بر ما کرد    /     در گردن او بماند و بر ما بگذشت

مَلک را نصیحت او سودمند آمد و از سر خون او برخاست.

منبع:

 کتاب کلیات سعدی - گلستان - انتشارات آدینه سبز، چاپ دوم 1391. شابک 0-79-2937-964-978  ص 44